Posty
*WESOŁYCH ŚWIĄT I
SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU !!!
*Prosit Neu Jahr - Karta okolicznościowa (nowy rok) ze stemplem ze schroniska na Hali Szrenickiej - Stan idealny; 1934
TRZY RAZY SZYPKA
7 godzin temu
24 grudnia 2009
20 grudnia 2009
Opóźnienia... znów... Historia Karkonoskich Schronisk: Schronisko PTTK "Na Hali Szrenickiej"
Przepraszam, że dawno nic nie było. Mam bardzo mało czasu w związku z obowiązkami domowymi i tymi w pracy (dawno wolnego nie miałem). Nowe pocztówki mam ale zaprezentuje je juz chyba po świętach. Pozdrawiam.
Na dziś (znów za wikipedią) mam dla was trochę historycznych faktów o Schronisku na Hali Szrenickiej zilustrowanych naszymi dwoma pocztówkami.
Historia Karkonoskich Schronisk: Schronisko PTTK "Na Hali Szrenickiej"
Na miejscu obecnego schroniska w 1786 roku postawiono budę pasterską, którą nazwano "Nowa Buda Śląska". Jej właścicielem był zięć właściciela budy pod Łabskim Szczytem. Wkrótce buda pasterska została przekształcona w gospodę, a następnie w schronisko. W 1820 składał się z dwóch budynków: większego i mniejszego. Ruch turystyczny wzrósł gwałtownie w 1869, kiedy wybudowano drogę.
Obiekt był wielokrotnie przebudowywany i modernizowany. W 1846 roku obok budy postawiono drewniany dom letni dla turystów, w 1895 przebudowano cały obiekt, wzorując się na schronisku Petrova bouda. Był to duży budynek o surowej bryle, przykryty dwuspadowym dachem o niewielkim pochyleniu; znajdowały się w nim 22 pokoje i jadalnia na 80-100 osób.
W 1909 roku dobudowano do niego dwupiętrowy murowany budynek z werandą według projektu braci Albert z Jeleniej Góry (projektantów kilku innych karkonoskich schronisk) – połączyli oni w jedno obiekt z XVIII wieku i ten z 1895.
W 1939 roku dobudowano skrzydło, które połączono napowietrzną galeria z istniejącym budynkiem. Schronisko przed II wojną światową miało standard luksusowego hotelu górskiego.
Po wojnie hotel miał 130 łóżek, w 1949 przeszedł remont i stał się jednym z głównym obiektów bazy turystycznej w rejonie Szklarskiej Poręby. Od 1950 r. pozostaje w PTTK jako "Schronisko na Hali Szrenickiej" (krótko były w użyciu także inne nazwy: "Pod Kopą Wodną", "Pod Szrenicą"). W sierpniu 1975 roku w wyniku pożaru spłonęły górne kondygnacje wraz z dachem. Obiekt wyremontowano już w 1976, ale ze zmianami. Obniżono główny budynek i nałożono spadzisty dach.
Za: http://www.wikipedia.pl/
Na dziś (znów za wikipedią) mam dla was trochę historycznych faktów o Schronisku na Hali Szrenickiej zilustrowanych naszymi dwoma pocztówkami.
Historia Karkonoskich Schronisk: Schronisko PTTK "Na Hali Szrenickiej"
Obiekt był wielokrotnie przebudowywany i modernizowany. W 1846 roku obok budy postawiono drewniany dom letni dla turystów, w 1895 przebudowano cały obiekt, wzorując się na schronisku Petrova bouda. Był to duży budynek o surowej bryle, przykryty dwuspadowym dachem o niewielkim pochyleniu; znajdowały się w nim 22 pokoje i jadalnia na 80-100 osób.
W 1909 roku dobudowano do niego dwupiętrowy murowany budynek z werandą według projektu braci Albert z Jeleniej Góry (projektantów kilku innych karkonoskich schronisk) – połączyli oni w jedno obiekt z XVIII wieku i ten z 1895.
W 1939 roku dobudowano skrzydło, które połączono napowietrzną galeria z istniejącym budynkiem. Schronisko przed II wojną światową miało standard luksusowego hotelu górskiego.
Po wojnie hotel miał 130 łóżek, w 1949 przeszedł remont i stał się jednym z głównym obiektów bazy turystycznej w rejonie Szklarskiej Poręby. Od 1950 r. pozostaje w PTTK jako "Schronisko na Hali Szrenickiej" (krótko były w użyciu także inne nazwy: "Pod Kopą Wodną", "Pod Szrenicą"). W sierpniu 1975 roku w wyniku pożaru spłonęły górne kondygnacje wraz z dachem. Obiekt wyremontowano już w 1976, ale ze zmianami. Obniżono główny budynek i nałożono spadzisty dach.
Za: http://www.wikipedia.pl/
12 grudnia 2009
Nowa pocztówka - nareszcie!
No dawno mnie nie było, na osłodę taka sobie oto pocztóweczka - najnowsza pozycja w naszej kolekcji.
Neue schles. Baude - Schronisko Na Hali Szrenickiej; Stan: idealny; data: 1924
7 grudnia 2009
Historia Karkonoskich schronisk - Schronisko "Dom Śląski"
Dziś zabieram was w kolejną podróż w przeszłość z wikipedią. Przyjżymy się dokładniej Schronisku "Dom Śląski" i jego historii.
W latach 1921-1922 powstał trzeci z kolei obiekt – zupełnie nowy budynek według projektu wrocławskiego architekta Herberta Erasa. Z zewnątrz reprezentuję formę charakterystyczną dla niemieckich schronisk sudeckich z okresu międzywojennego – schodkowy lub piramidalny kształt dachu, parter i piętro oszalowane deskami, a sam dach i poddasze pokryto płytkami eternitu. Na parterze znajdowała się kuchnia, bufet, hol wejściowy, sala jadalna stylizowana na alpejską oraz pomieszczenia gospodarcze. Wnętrze utrzymane było w ciepłej, czerwonożółtej tonacji. Na pierwszym piętrze i poddaszu znajdowały się miejsca noclegowe z sanitariatami.
W 1923 dobudowano oszkloną werandę oraz przebudowano pomieszczenia kuchenne. Schronisko mieściło wówczas 66 osób w pokojach 1, 2 i 3 osobowych oraz około 60 w sali zbiorczej. Obok schroniska wybudowano eksperymentalną turbinę powietrzną, co spotkało się z krytyką osób, uważających, że nie pasuje do otoczenia. Już po kilku latach została zniszczona podczas burzy.
W 1946 r. uruchomione zostało przez Dolnośląską Spółdzielnię Turystyczną schronisko górskie, prowadzone później przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, które mieściło się w części budynku strażnicy WOP a w ostatnich latach Straży Granicznej. Schronisko nosiło nazwy: Pod Śnieżką, "Na Równi pod Śnieżką", "Dom Śląski". Mieściło około 100 osób. Od lipca 2005 r., kiedy Straż Graniczna zwolniła budynek należący do Starostwa Powiatowego w Jeleniej Górze, służy on wyłącznie turystom.
Za: wikipedia.pl
W XVII wieku na Przełęczy pod Śnieżką postawiono budę służącą za schronienie drwalom i pasterzom. W 1847 stanęło pierwsze schronisko, będące opozycją dla Riesenbaude, znajdującego się po czeskiej (wówczas habsburskiej) stronie. Początkowo nazywało się Heldmannbaude – od nazwiska właściciela. W 1888 spłonęło (nie jest wykluczone, że podpalił je Reinard Schulz, właściciel Riesenabaude), a w 1904 wzniesiono nowe.
W latach 1921-1922 powstał trzeci z kolei obiekt – zupełnie nowy budynek według projektu wrocławskiego architekta Herberta Erasa. Z zewnątrz reprezentuję formę charakterystyczną dla niemieckich schronisk sudeckich z okresu międzywojennego – schodkowy lub piramidalny kształt dachu, parter i piętro oszalowane deskami, a sam dach i poddasze pokryto płytkami eternitu. Na parterze znajdowała się kuchnia, bufet, hol wejściowy, sala jadalna stylizowana na alpejską oraz pomieszczenia gospodarcze. Wnętrze utrzymane było w ciepłej, czerwonożółtej tonacji. Na pierwszym piętrze i poddaszu znajdowały się miejsca noclegowe z sanitariatami.
W 1923 dobudowano oszkloną werandę oraz przebudowano pomieszczenia kuchenne. Schronisko mieściło wówczas 66 osób w pokojach 1, 2 i 3 osobowych oraz około 60 w sali zbiorczej. Obok schroniska wybudowano eksperymentalną turbinę powietrzną, co spotkało się z krytyką osób, uważających, że nie pasuje do otoczenia. Już po kilku latach została zniszczona podczas burzy.
W 1946 r. uruchomione zostało przez Dolnośląską Spółdzielnię Turystyczną schronisko górskie, prowadzone później przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze, które mieściło się w części budynku strażnicy WOP a w ostatnich latach Straży Granicznej. Schronisko nosiło nazwy: Pod Śnieżką, "Na Równi pod Śnieżką", "Dom Śląski". Mieściło około 100 osób. Od lipca 2005 r., kiedy Straż Graniczna zwolniła budynek należący do Starostwa Powiatowego w Jeleniej Górze, służy on wyłącznie turystom.
Za: wikipedia.pl
5 grudnia 2009
Postaci z pocztówek - kolejna odsłona
Na dziś mamy samotnego pana przy Wiesswassergrund - Okolice Špindlerovego Mlýna - Biała Łaba (CZ)
Poniżaj cała pocztówka:
Poniżaj cała pocztówka:
A oto sam pan turysta... fotomontaż dość mocno widoczny.
3 grudnia 2009
Historia Karkonoskich schronisk - Schronisko "Odrodzenie"
Dziś kolejna odsłona z cyklu "Historia Karkonoskich schronisk".
Schronisko PTTK "Odrodzenie" i jego stosunkowo krótkie losy w tekście z wikipedii.
Schronisko PTTK "Odrodzenie" i jego stosunkowo krótkie losy w tekście z wikipedii.
Budynek obecnego schroniska PTTK Odrodzenie został wzniesiony w 1928 w wyniku konkursu architektonicznego, na który napłynęły cztery prace. Zwyciężył Herbert Erasa z Wrocławia, architekta z Bund Deutscher Architecken. Zwycięski projekt miał zwartą bryłę i dach w formie schodkowo - piramidalnej. Na parterze mieściła się sień, sale jadalne, kuchnia, pomieszczenia gospodarcze i dla personelu. Na pierwszym piętrze zlokalizowano sale zbiorowe i tarasy widokowe, na drugim piętrze kolejne pomieszczenia sypialne, lecz o wyższym standardzie, podobnie jak na trzecim.
W wielu miejscach dochodzi do przekłamań na temat historii obiektu. Powszechnie sądzi się, jakoby obiekt, będąc mieniem pożydowskim, w 1933 roku przejęła młodzieżowa organizacja nazistowska Hitlerjugend i pod jej zarządem zmieniona została nazwa na "Adolf - Baude". Tymczasem obiekt o tej nazwie stał w rzeczywistości po czeskiej stronie (obecnie jest to wojskowy ośrodek wypoczynkowy Malý Šišak). Schronisko zbudowane zostało od podstaw, jako wzorcowe schronisko dla niemieckiej młodzieży, stąd jego niemiecka nazwa "Jugendkammhaus Rübezahl". Podczas wojny zorganizowano tu miejsce wypoczynku dla nazistowskich oficerów.
W 1947 przejęło je Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i uruchomiło w 1949. W latach 60. przeszło kapitalny remont i oferowało 139 miejsc noclegowych. Pod koniec lat 70. mogły w nim nocować 84 osoby.
Na przełomie XX i XXI wieku schronisko cieszyło się opinią obiektu zaniedbanego - w 2009 doszło do zmiany dzierżawców oraz rozpoczęto remont budynku, który jednak nadal jest dostępny dla turystów.
Za wikipedia.pl
Czechy w natarciu, czyli kolejne pocztówki :)
Wiesenbaude - Lucni Bouda (CZ); Stan: dobry (lekkie zagięcia i otarcia); data:1924
Ziegerrucken mit Rennerbaude - Kozie Grzbiety i nieistniejące schronisko Rennerbaude (CZ); Stan: idealny; data: n/n
Wiesenbaude mit Schneekoppe - Lucni Bouda ze Sneskou (CZ); Stan: dobry (kilka lekkich zgięć i zabrudzeń); data: n/n
Z braku czasu na dziś to tyle...
Subskrybuj:
Posty (Atom)
